Küçükken bir dönem erzak dolabında bulunan bütün pirinç ve bulgur çeşitlerini kuşlara yedirmek gibi bir görev üstlenmiştim kendimce. Avuçlarıma sığdığı kadarını alır pencerenin mermerine serperdim bütün karnı aç kuşlar gelsinler ve yesinler diye. Benimki tamamen masumca bir iyilik olsa da dolaptaki kavanozları boş bulan annem ilk etapta bu iyiliğin önemini pek kavrayamamıştı :)
Şimdilerde, özellikle soğuk havalarda pencerenin önüne bıraktığım yiyecekleri kuşların yediğini görmek mutlu ediyor beni hala.
"...yuvası saçakta kalan kırlangıç,
yavrusu dallara emanet serçe,
derken camiler üstünde güvercin
minareler katından geçiyorum
gökyüzü mahallesi istanbul’un..."
